Tancerze Teatru Rozbark wystąpią na deskach Opery Narodowej Teatru Wielkiego w ramach XIII Dni Sztuki Tańca w Warszawie

Przypomnijmy, że Dni Sztuki Tańca to corocznie odbywający się Festiwal, który organizowany jest przez Operę Narodową (Teatr Wielkie - Operę Narodową), która stanowi reprezentacyjną polską scenę operowo-baletową. Podczas tanecznej imprezy na scenie prezentują się zespoły pochodzące zarówno z Polski, jak i zza granicy.

Jak informują przedstawiciele Teatru Rozbark, prezentacje tancerzy bytomskiej sceny będzie można zobaczyć we wtorek, 15 listopada, o godz. 19.00. Zaprezentują aż cztery spektakle w choreografii Anny Piotrowskiej, dyrektor Teatru Rozbark. Będą to trzy krótkie formy choreograficzne: „Terytorium”, „Balance of democracy”, „Egoistic experiment/ Jestem spektaklem” oraz spektakl nagrodzony „Złotą Maską”: GEMINI tryptyk.

TERTORIUM

• Koncepcja, choreografia, kostium: Anna Piotrowska
• Muzyka: Anna Piotrowska i fragment utworu „Na smętarzu mieszkać będę” w wykonaniu Adama Struga
• Tańczą: Joanna Brodniak, Katarzyna Zioło

- Odwołując się do definicji terytorium, jako części powierzchni należącej do danego państwa, w swojej pracy badam m.in. granice, które stają się płynne dzięki świadomości bycia i współżycia. Terytorium, również jak u zwierząt, to teren broniony przed innymi osobnikami tego samego gatunku – przyznaje Anna Piotrowska. - Od samego początku tworzenia koncepcji towarzyszyła mi wizja samoistnego tworu, bytu. Absolutnie zafascynował mnie kostium, który staje się również scenografią. Hipnotyczny ciężar, tworzący wewnętrzny, organiczny trans osób będących i żyjących pod jego wpływem. Ciało obiekt w relacji z kostiumem tworzy wymowne obrazy. Bieżąca dramatyczna, światowa sytuacja w stanie okrutnej wojny w Ukrainie i niewytłumaczalnej agresji ze strony Rosji, skłania do głębokich refleksji. Rekwizyt, z którym pracowałam, otworzył przestrzeń wielu doświadczeń, wywołując miejscami syndromy bezpaństwowości, bezdomności, totalnego braku bezpieczeństwa – dodaje.

W spektaklu artystka zadaje też pytania o to, czym jest posiadanie? Co oznacza dla każdego z nas konsumpcjonizm? Ile jest w nas pokory? Czym są granice państwowości? Na ile terytorium staje się bytem autonomicznym? Po czyjej stronie jest głęboka empatia i współczucie i współodczuwanie?

- Ostatecznie wybrzmiewa dualizm i zrozumienie, że dla wszystkich znajdzie się miejsce. Ekologiczne wątki życia w totalnej symbiozie i zgodne z porządkiem świata. Północ, południe, wschód, zachód, w środku, na zewnątrz, posiadanie, pustka. To, co żyje, umiera. Umiera, żeby zrobić miejsce na nowe. „Z prochu powstałeś, w proch się obrócisz…” – podkreśla Anna Piotrowska.

BALANCE OF DEMOCRACY

• Koncepcja, choreografia, przestrzeń: Anna Piotrowska
• Muzyka: Ekman GMMDI / Anna Piotrowska
• Tańczą: Kamil Bończyk, Daniel Zych

Praca nad duetem „Balance of Democracy” stała się przestrzenią badawczą pojęcia demokracji i poszukiwania znaku-gestu w ciele.

- Intrygujące stało się dla mnie, jak można wyrazić symbolicznie zagadnienie demokracji? Zdałam sobie sprawę, że gwarancją systemu demokratycznego jest stan ciągłej równowagi w społeczeństwie. Aby osiągnąć stan spokoju i opanowania, trzeba doświadczyć równowagi, czyli takiego stanu ciała, w którym działające nań siły wzajemnie się znoszą, a więc nie powodują ruchu i to właśnie jest dla mnie intrygujące. W wymiarze symbolicznym odkryłam znak fizyczny przechodzenia dwóch ciał naprzemiennie ze stania na rękach do stania na nogach. Pozycja odwrócona ciała jest trudna, ale można ją oswoić i traktować na równi ze staniem na własnych nogach. Fascynuje mnie ciągłe bycie pomiędzy tymi stanami. To stało się punktem wyjścia do zrozumienia mechanizmów systemu demokratycznego, który jest tak bardzo kruchy i delikatny – wyjaśnia Anna Piotrowska.

EGOISTIC EXPERIMENT / JESTEM SPEKTAKLEM

• Choreografia i wykonanie: Anna Piotrkowska
• Muzyka: cover Aleksandry Piotrowskiej wg „(Feels Like) Heaven” zespołu Fiction Factory, tekst Kevin Patterson i Eddie Jordan

Jak podkreśla Anna Piotrowska, „to ważne, aby zrozumieć moment, w którym naprawdę wiesz, co oznacza twoja sztuka”.

- Zaczynasz wiedzieć kim jesteś. Sposób, w jaki uzyskałeś tę wiedzę pokazuje, że stałeś się i stajesz się spektaklem. Każdy ruch, świadomość tego, jak po prostu jesteś, pokazuje kim jesteś. I naprawdę zaczynasz szanować i znaczyć dla samego siebie. Tak, JESTEŚ WYKONAWCĄ w egoistycznym pięknym sposobie satysfakcji w tolerancji i otwartości na innych. Najprościej jak się da – mówi dyrektor Teatru Rozbark.

GEMINI-TRYPTYK

• Koncepcja i choreografia: Anna Piotrowska
• Muzyka: Henryk Mikołaj Górecki, III Symfonia „Symfonia pieśni żałosnych” (w kolejności: Lento e largo – Tranquillissimo, Lento - Cantabile-semplice, Lento - Sostenuto tranquillo, ma cantabile)
• Nagranie: Orchestra Filarmonica de Gran Canaria, Adrian Leaper (dyrygent), Doreen de Feis (sopran)
• Kreacja i wykonanie: Kamil Bończyk, Joanna Brodniak, Anna Piotrowska, Alexey Torgunakov, Katarzyna Zioło

Spektakl jest kontynuacją i poszerzeniem trzech wcześniejszych realizacji o podobnym tytule. Głównym motywem pierwowzoru była kreacja i poszukiwanie zależności sióstr syjamskich związanych/zrośniętych ze sobą quasi-nierozerwalną relacją. To stało się punktem wyjścia do dalszej eksploracji spektaklu kolejno na trzech i pięciu wykonawców.

- Najnowsza odsłona „Gemini” to tryptyk, trzy części zespojone muzyka Henryka Mikołaja Góreckiego: ofiarowanie, opowieść, obcowanie. Motyw bliźniaczej zależności zostaje poszerzony o kontekst społecznego ekosystemu i zależności jego elementów. Istotą jest fizyczny dialog, w którym poszukiwana jest harmonia i siła (nie)obecności jednostki oraz cielesnych interakcji wspólnoty – delikatna troska ciał, ciało przenika przez ciało, zespojenie, impresja ciał – przyznaje dyrektor rozbarskiej sceny.

Spektakl został uhonorowany „Złotą Maską” w kategorii choreografia/ruch sceniczny, przyznaną przez dziennikarzy województwa śląskiego.